Mustafa Özyıldız
Tugay Adak
Ahmet Tarı
Samet Özer
Ünal Çetinkaya
Kadir Gündüz
Yazdığım bu isimler, Kocaeli’de son bir haftada intihar eden 6 genç.
En küçüğü 23, en büyüğü 32 yaşında.
Gençler bir bir canına kıyarken maalesef biz ‘vah, vah, tüh, tüh’ demekten öteye geçemiyoruz.
Esasında bizi kahreden de bu, elimizden hiçbir şeyin gelmemesi.
Ne acıdır ki, artık birçok genç yaşadığı acının tek çözüm yolunun intihar olduğunu düşünüyor. Bu durum da en çok geride kalanları üzüyor.
Şimdi diyeceksiniz, ‘İntihar hiç bir zaman çözüm yolu değildir. Tek yapmanız gereken sevdiklerinize sıkıca sarılmaktır.” Eğer bu cümleyi sizde kullanıyorsunuz, gençleri anlamalısınız ve onlarla konuşup dertlerini dinlemelisiniz.
Bazıları intiharı yenilgi, cesaretsizlik ve korkaklık sonucu meydana gelmiş gibi gösterseler de, aslında psikolojik bir olaydır. Bu psikolojinin altında yatan başlıca sebeplerden birini ekonomik olarak gösterebiliriz.
Tugay Adak buna acı bir örnek.
İş bulamayıp, hayatını idame ettirme noktasında tıkanınca intiharı seçti ve 28 yaşında yaşama veda etti.
Gençler, ölüm dışında ekonomik ya da başka bir nedenlerin hiçbirinden kaçamayacaklarını ve toplumsal bir duruma sıkışıp kaldıklarını hissettikleri an intihara başvuruyorlar.
Sonrası evlere düşen ateş.
Gençler gerçekten boşlukta.
Ne oldu böyle?
Ne olacak bu gidiş?
Gençler umutsuz, sabırsız.
Bir o kadar da ilgiden yoksun.
Çok acil, bu konular masaya yatırılmalı.
Aileler, çocuklarla yakından ilgilensin.
Konuşsun, dertleşsin.
En önemlisi de iyi gözlemlesin.
Devlet de politikasıyla, yapacağı çalışmalarla gençlerle sahip çıkmalı.
Bundan sonra Mustafa’lar, Tugay’lar, Ahmet’ler, Samet’ler, Ünal’lar, Kadir’ler ölmesin.