Malumunuz ekonomi… Her şey artık altın ile yarışıyor bu günlük ihtiyaçlarımızın dışında sağlık ve olmazsa olmaz ihtiyaçlar için de geçerli. Özellikle küçük çocuğu olup maddi durumu olmayan aileler… Şu zamanda çok ama çok zorlu günler geçiriyor.
Dün sağlık ocağına gittim, oğlum biraz hastaydı yakın olması sebebiyle gidip ilaçlarını yazdırmak istedim. Sırada bekleyen bebekli ailelere içim gitti! Bebekler hasta hava soğuk ne üzerlerinde adam akıllı montları ne botları var. Montu botu da geçtim, çocuk gece ateşlenmiş evde ateş düşürücü olmadığı için verememiş. İnsanın evladı söz konusu olunca her şeyini verir yine onu tedavi ettirir ama yokluk insanın elini kolunu bağlıyor.
Kadıncağız gidip nöbetçi eczaneden bir ateş düşürücü şurup alamamış. Üşendiği için falan değil, cebinde çocuğu için bir ateş düşürücü alacak parası olmadığı için. Bir ataşe düşürücünün reçetesiz fiyatı en bilindik olanı 70-75 lira olmuş. Nasıl alsın kadın yok alamıyor!
Sabah ilk işi koşarak sağlık ocağına gelmek olmuş. Hemşireler sağ olsun yardım edip ilacı vermişler. Allah onlardan razı olsun. Bebeğin bir çok ihtiyacı var, bezden mamaya… Hepsi maalesef ki para! Hani para her şey değil falan diyoruz ya şimdi biri bana paranın değersiz olduğunu nasıl ispatlayabilir? Bu çocuğun bu ailenin durumu gibi ne kadar çok aile var!
Hemşireyle sohbet ettim bir ve bana durumu olmayan aileler için gelen bezi mamayı verdiklerini söyledi. Bende bunu sizlerle paylaşmak istiyorum. Çocuğu büyüyen elinde bez kalan tarihi geçmemiş mama kalan bir bebek için ihtiyaç duyulan malzemeler kalan aileler lütfen ama lütfen saklamayın. Götürün en yakın sağlık ocağına verin, emin olun ihtiyaç sahiplerine ulaşıyor.
Tarihi geçmeyen yarım kalan mamaları çöpe atmayın, onların hepsi ihtiyaç. Kendinden daha kötü durumda olmayanı görmezden gelmek bize yakışmaz. Sizin durumunuz da çok parlak olmayabilir ki birçoğumuzun aynı yine de görmemezlikten gelmeyin.
Sizin işe yaramaz deyip çöpe attığınız şey belki başkasına ilaç olabilir. Her imtihan zor, ama evladını yoklukla büyütmek, onu gördüklerinden mahrum bırakmak bir anne için çok zor.
Hiçbir çocuğun gördüklerinden mahrum bırakılmadığı bir dünya dileğiyle. Elimizdekini paylaşmak bizi eksiltmez bilakis çoğaltır.