Ölüm, hayatın belki de en büyük gerçeği. Bir de bizim gibi bir meslek yapıyorsanız, ölüm kelimesi bazen sadece haberden ibaret oluyor, alışıyorsunuz.
Ama her ne kadar alışırsanız alışın, ölüm haberi sevdiğinizden, sevdiklerinizden, yakınlarınızdan ve tanıdıklarınızdan geliyorsa işte orada yıkıyor insanı.
Bizim camia şöyledir, böyledir diye uzun uzun tirat atacak seviyedir bu işin içinde değilim. 6 yıldır Gebze bölgesinde sizler için gündemi takip etmeye ve mümkün mertebe sahada gayret göstermeye çalışıyorum.
İşte böyle bir gayret içerisindeyken daha mesleğe yeni başlamışken, bir programda tanıdım Refik Sıla Güvenç’i. Yanlış hatırlamıyorsam Gebze Belediyesi’nin düzenlediği Canan Karatay söyleşinde denk gelmiştik. Biraz sohbet ettik ve programdan ayrıldık.
Her ne kadar 6 yıldır işin içinde olsam da meslekle alakalı ahkam kesebileceğim konuların başında sahada olan insan azlığı gelir. Sahaya da çıktığımda ağırlıklı olarak rastlardım Refik Sıla Güvenç’e…
Programlarda sohbet ede ede muhabbetimiz arttı ve gerçekten de mutlu olmuştum kendisini tanımaktan.
Nevi şahsına münhasır, kendine has tavırları vardı ama en özel tarafı ne diye soracak olursanız herhalde naifliği olur.
Kırmaya, dökmeye çalışmaz, çok sinirli veya fevri bir tip midir diye soracak olursanız onu da hiç görmedim. İşinde gücünde, sakin sessiz bir insandı Sıla abi.
Okumayı severdi, kültür sanat etkinliklerini severdi, kendine göre siyaset de yapardı, Galatasaray’ı çok severdi.
Hatta bölgede kültür sanat sayfası yapan tek gazeteciydi.
Bölgemiz için kıymetli olan bu abimiz, 7 Şubat günü evden işe gitmek için yola çıktığı zaman yolda beyin kanaması geçirdi ve o günden bu yana yaşam savaşı veriyordu.
Maalesef dün gece geldi acı haberi. 4 aydır sürdürdüğü yaşam savaşını kaybetti Refik Sıla Güvenç…
Çok sevdiği Galatasaray’ının şampiyonluğunu göremedi. Buluştuğumuz son program birlikte gittiğimiz son programmış fark etmedik. Belki de aklında yazacağı onlarca köşe yazısı vardı, yazamadı… Yapacağı televizyon programları vardı, yapamadı…
Dedim ya meslekten dolayı ölüm konusuna alışıyorsunuz diye ama işte söz konusu tanıdıklarınız ve sevdikleriniz olunca ölüm o kadar da alışılabilen bir şey olmuyor.
Camiamız kıymetli bir ismini kaybetti, naif kalemini kaybetti, biz Sıla’yı kaybettik ama o çok sevdiği babasına ve dedesine kavuştu. Allah kederli ailesine sabırlar versin.
Seni unutmayacağız Sıla abi, iyi ki tanımışım seni…