Hayat....
Hikaye gibisin.....
Okuması kolay yaşaması zor.....
Hikaye gibisin.....
Okuması kolay yaşaması zor.....
Kuş, karnını doyurduktan sonra döndü ve gitti.
Kalanında gözü kalmadı..!!
Yanıma alırım, saklarım, yarın yerim demedi.!!
Her yer karlı, bir daha acıkınca yiyecek bulur muyum ?
Endişesine düşmedi !!
Endişesine düşmedi !!
Çünkü rızkın sahibinden şüphesi yoktu !...
Ya insan! Niçin bu kadar güvensizdi rızkı verene karşı. Halbuki ona ( insana ) rabbısı tarafından seçkin insanlar göndermişti ( peygamber ). Ve dahada fazlası üstelik Allah’ın kelamı ve sözü kutsal kitaplarda göndermişti.
Neydi bu insandaki ihtiras?
Eski Türk yazıtlardan birinde şöyle yazar :
Kuzu dizlerinin üzerine çökerek annesini emer ,
Karga yaşlı annesini besler ;
Bunun adı :
" saygılı davranmaktır ."
Karga yaşlı annesini besler ;
Bunun adı :
" saygılı davranmaktır ."
Horoz şafak vakti öter ,
Yaban kazları
Her bahar kuzeye
Her sonbahar güneye uçar ;
Bunun adı :
'' söz tutmaktır .''
Yaban kazları
Her bahar kuzeye
Her sonbahar güneye uçar ;
Bunun adı :
'' söz tutmaktır .''
Yeşilbaşlı ördek eşini kaybettikten sonra ölene kadar yeni bir eş bulmak istemez .
Bu :
'' sadakat ''
Olarak adlandırılır
Bu :
'' sadakat ''
Olarak adlandırılır
Bir geyik iyi bir otlağa rastladığında yaşadığı sürüyü oraya davet eder ve paylaşır ,
Karınca yemek gördüğünde bütün koloniyi oraya çağırır ;
Bunun adı :
'' adalettir .''
Karınca yemek gördüğünde bütün koloniyi oraya çağırır ;
Bunun adı :
'' adalettir .''
Eğer bir insan bu erdemlere sahip değilse :
Hayvandan beter bir halde yaşıyordur .!
Hayvandan beter bir halde yaşıyordur .!
Bir Türkmen duası da şöyledir :
Tanrım ,
İlk önce :
Dağa taşa ver ,
Ormana ,
Hayvanlara ,
Suya ver .
Ondan sonra :
İnsanlara ,
Kapı komşuya ,
Muhtaç olana ver .
Kalırsa ,
En son bana ver .!
İlk önce :
Dağa taşa ver ,
Ormana ,
Hayvanlara ,
Suya ver .
Ondan sonra :
İnsanlara ,
Kapı komşuya ,
Muhtaç olana ver .
Kalırsa ,
En son bana ver .!
Ne güzel bir dua. Ne güzel bir insanlık dersi. Bütün bunlar önümüzde dururken neyi bekler bu insanlar ve neyi bekler bu insanlık.
Belkide Oğuz Atayı’ın dediği gibi halimiz.
“Çünkü hiç düşmemişsen
el vermezsin kimseye kalkması için.
Hiç çaresiz kalmamışsan dermanı olamazsın dertlerin.
Ağlamayı bilmiyorsan, neşesizdir kahkahaların.
Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların.”
el vermezsin kimseye kalkması için.
Hiç çaresiz kalmamışsan dermanı olamazsın dertlerin.
Ağlamayı bilmiyorsan, neşesizdir kahkahaların.
Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların.”
Yoksa ortamı geren bencillik mi? Bireyselleşme mi? Dünyevileşmek mi?
Neyse son sözü ve çareyi üstad söylesin.
İnsanoğlu düşmüş dünya derdine,
Her gün bir cenaze görsede yine..
Ölümü konduramaz asla kendine,
Ne büyük bir gaflet içinde beşer;
Bilse ki, bir nefes sonrası mahşer...
Her gün bir cenaze görsede yine..
Ölümü konduramaz asla kendine,
Ne büyük bir gaflet içinde beşer;
Bilse ki, bir nefes sonrası mahşer...
Necip Fazıl Kısakürek
Esen kalın , güzel insanlar.
Esen kalın , güzel insanlar.