Alemlere rahmet olarak gönderilen Hz.Muhammed (S.A.V) efendimizin dünyaya teşrif ettiği Rebiuul Evvel Ayı içerisindeyiz. Bu vesileyle Mevlid-i Nebi haftamız mübarek olsun. Bu hafta vesilesiyle en güzel örnekten bir hatırayı nazar-ı dikkatlerimize sunuyorum.
Sevgili Peygamber Efendimiz muhabbet ve engin bir tevazu içinde çocuklarla her fırsatta ilgilenmiş, şakalaşmış, selam vermiş, hasta olduklarında ziyaretlerine gitmiş, onların kusurlarını hoş karşılamıştır.
O'nun, dönemindeki çocuklarla ve kendi torunlarıyla kimi hatıraları var ki, bugün hepimiz için son derece önemli dersler çıkarılması gereken örnekler ve çocuk eğitiminde kullanmamız gereken en temel kilometre taşları olarak karşımızda durmaktalar.
Efendimiz, Kuşu Ölen Zeyd'e taziyeye Gidiyor; Zeyd 3 ya da 5 yaşlarında idi. Zeyd'in çok bağlandığı, çok sevdiği, adını da Umeyr koyduğu küçük bir kuşu vardı. Hz. Peygamber Zeyd'i her gördüğünde “Umeyr'in babası” anlamında “Ebu Umeyr” diye hitap ederdi ona. Bir gün Zeyd'in kuşu öldü. Onun ölümü Zeyd'i çok üzdü. Kuşun öldüğü günlerde Hz. Peygamber Zeyd'in evine gitti. Çocuğun kederli hali, Hz. Peygamber'i çok etkiledi. Onu neşelendirmek hüznünü gidermek istedi. Çocuğun saçlarını okşayarak yanağını öptü. Gülümseyerek;
-“Ya Ebu Umeyr! Nüğayr (serçe kuşuna benzeyen bir kuş veya bülbül) ne oldu?” dedi. “Hayvanı ne yaptın?..”
Hz. Peygamber’in kalbe huzur veren bu ilgisiyle ferahlayan Zeyd, bu sözle çok güldü ve gönlü teskin oldu.
Dünyada gelmiş geçmiş bütün insanlığın içinde, kuşu ölen bir çocuğa taziyeye giden tek şahsiyet Hz. Muhammed Sallallahu Aleyhi Vesellem'dir...