Malumunuz hafta sonu lisans KPSS var. Devlet kapısında işe girmek isteyen milyonlarca aday KPSS’de ter dökecek. Bir umut memur olmayı deneyecek.
Bir zamanlar 30’lu yaşlar denilince aklıma işini gücünü oturtmuş, hayatını düzene koymuş insanlar geliyordu. Şimdilerin 30’lu yaşları daha yolun başında, halen sınavlara girip atanmaya, iş sahibi olmaya çabalıyor. Kendimi de bu kitlenin içerisine dâhil ediyorum. Şimdinin 30’lu yaşlarında olan nesli arada kalmış bir nesil. X kuşağı ile Z kuşağı arasında sıkışmış her iki kuşağında gönlünü etmeye çalışmış, her iki kuşağında değerlerinin birleşimiyle oluşmuş bir kuşak Y kuşağı. Hal böyle olunca da eskiyi de anlamak durumunda kalmış yeniyi de anlayıp ayak uydurmuş bir nesil.
Şimdilerde 30’lu yaşlarında ilerlerken hala iş arayışında olan, birçoğu iyi üniversiteden mezun olmasına karşın devlet kapısında iş bulabilmek adına devlet kapısını arşınlayan nesil. Okudukları bölümden ekmek yeme derdinde olan güzel nesil, hafta sonu KPSS’ ye girecek atanmak için bir kez daha şansını deneyecek.
İyi bir iş sahibi olmak için illaki atanmak ya da memur mu olmak gerekiyor? Toplumun kurmuş olduğu memur olma baskısı nedendir? Neden memur olunduğunda hayatının kurtulduğu düşünülüyor? Ben yıllardır bu soruların cevabını arıyorum ancak bulamıyorum. Çünkü günümüzde büyük başarılara sahip olan insanlara baktığımda birçoğu memur değil. Memur olmak düzenli bir gelirin olması evet ama günümüzde memurların kazancına baktığımızda özel sektörden çok da fazla olduğu söylenemez. Ama toplumumuzda genel kabul görmüş bir algı var “memur ol, hayatın kurtulsun”. Çevremde onlarca memur var ama hiç birinin hayatı kurtulmuş değil. Hepsi belirli bir gelir karşılığında çalışıyor, maddi olarak ne uzanıyor ne de kısalıyor. Tam olarak yerinde sayıyor. O yüzden diyorum ki memur olunca kimsenin hayatı kurtulmuyor, hayat bildiğiniz gibi devam ediyor.
Bu yüzdendir ki hafta sonu KPPS’ ye girecek olan herkese sesleniyorum, memur olmak çözüm değil. Sevdiğiniz işi yapmanız ve mutlu olmanız her şeyden önemli. Toplumun dayattığı kuralları kafanıza takmayın, atanamadığınız için yapılan eleştirilere kulak asmayın. Kimse sizin ne yaşadığınızı bilemez. Neyle uğraşıp neyle mücadele ettiğinizi anlamazlar. İnsanlara laf anlatmakla uğraşmayın, siz kendinizi bilin. Atanırsınız atanmazsınız bunun hiçbir önemi yok.
Sınava girecek olan herkese başarılar diliyorum. Umarım emekleriniz boşa çıkmaz. Hayal ettiğiniz meslekleri, hayal ettiğiniz kurumlarda hakkıyla yapma şansı bulursunuz. Çünkü KPSS bir ölçüt değil, sınavı kazansanız bile mülakatı var oyu var buyu var şusu var. Siz elinizden geleni yaptıktan sonra yaşanacak hiçbir olumsuzluğu kendinize atfetmeyin.